تصویر را باور نکن | ||
کاش دنیای امروز آدمها رو هم میشد مثل شعر زیبای کودکیمون عوض کرد!! زیباش کرد! همون شعری که اون زمان چیز زیادی ازش نمی فهمیدیم و فقط مجبور بودیم حفظش کنیم! در اون حد که هنوزم یادمونه ابیاتش! حالا این شعر زیبا رو خود استاد محبت پایانشو تغییر دادن تا اینبار با خواندش حس شادی و زیبایی بهمون دست بده به جای حس غصه و نامردی زمانه! دنیا می تونست مثل همین قصه دو کاج پایانش زیبا تموم بشه که البته میشه شک نکنید پایان دنیا همون روزیه که منجی ما خواهد آمد و همه آلودگی ها و بدی ها رو خواهد شست با عشق مردی از جنس باران مردی از جنس نور......منتظر آمدنش هستیم ...به امید آن روز صبحدم نزدیک است...... «الهم العجل له ولیک الفرج» در کنار خطوط سیم پیام خارج از ده دو کاج روئیدند
سالیان دراز رهگذران آن دو را چون دو دوست میدیدند
روزی از روزهای پائیزی زیر رگبار و تازیانه باد
یکی از کاجها به خود لرزید خم شد و روی دیگری افتاد
گفت ای آشنا ببخش مرا خوب در حال من تأمل کن
ریشههایم ز خاک بیرون است چند روزی مرا تحمل کن
کاج همسایه گفت با نرمی دوستی را نمی برم از یاد
شاید این اتفاق هم روزی ناگهان از برای من افتاد
مهر بانی بگوش باد رسید باد آرام شد ملایم شد
کاج آسیب دیده ی ما هم کَم کَمَک پا گرفت و سالم شد
میوه ی کاج ها فرو می ریخت دانه ها ریشه می زدند آسان
ابر باران رساند وچندی بعد ده ما نام یافت کاجستان... (استاد محمد جواد محبت) NeDa [ دوشنبه 91/10/4 ] [ 12:28 عصر ] [ ندا کیایی ]
|
||
[ طراحی : روز گذر ] [ Weblog Themes By : roozgozar ] |